Branislav Brankov rođen u Somboru 1929- 2006. Rano ostao bez oca koga su 1944. likvidirali predstavnici nove vlasti. Napustio gimnaziju. Sa mlađim bratom Borislavom posvetio se umetnosti. Pohađao Majstorsku radionicu Tome Rosandića u Beogradu. Isprva se bavio skulpturom (50–tih godina), da bi od 1959. do početka 80–tih gotovo isključivo bio posvećen crtežu. Od sedamdesetih učestalo radio pastele i slikao uljem. Boravio u dva navrata u Parizu. Poznavao Žana Kasua, Anjes Amber i Bernara Dorivala s kojima se dopisivao. Izlagao na nevelikom broju samostalnih (Sombor, Vrbas, Subotica, Ljubljana, Zrenjanin, Apatin, Tata, Mađarska, Kopenhagen) i brojnim kolektivnim izložbama, naročito sa somborskom Likovnom grupom, članovima ULUV–a, Trijenalima savremenog jugoslovenskog crteža u okviru somborske Likovne jeseni i dr. Nagrađen otkupnom nagradom na Prvom Trijenalu savremenog jugoslovenskog crteža u Somboru 1963 (otkupljen rad se čuva u Muzeju savremene umetnosti u Beogradu).
Pokušaj podsećanja na njegov značaj učinjen je na posthumnim izložbama u Somboru i Novom Sadu 2007. godine.
